Zaklęcia podane i opisane w tym rozdziale tworzą określone przedmioty. Trudność zaklęć tworzących zależy od skomplikowania strukturalnego celu. Ze względu na mechanikę działania, są to zaklęcia transmutacyjne, zmieniające nicość w rzecz materialną.
Tworzy małą grupę ptaków określonego gatunku na czubku różdżki.
Tworzy węża przed czubkiem różdżki.
Tworzy bandaże i owija je wokół wskazanego celu.
Ilość i wielkość bandaży jest dostosowana do wielkości celu.
Tworzy linę we wskazanym miejscu o określonym splocie i materiale.
Tworzy bukiet określonych kwiatów we wskazanym miejscu.
Tworzy grube liny, które związują i krępują wskazany cel.
Tworzy dokładne kopie wskazanych przedmiotów obok nich.
Kopii jest zawsze określoną ilość razy więcej niż przedmiotów oryginalnych.
Przedmioty wytworzone nie zachowują zaklęć rzuconych na oryginał ani jego właściwości magicznych.
Jest to zaklęcie proste, jako że nie wymaga dokładnego wyobrażenia sobie produktu z powodu posiadania wzorca.
Tworzy dokładną kopię wskazanego przedmiotu obok niego.
Przedmioty wytworzone nie zachowują zaklęć rzuconych na oryginał ani jego właściwości magicznych.
Jest to zaklęcie proste, jako że nie wymaga dokładnego wyobrażenia sobie produktu z powodu posiadania wzorca.
Tworzy dowolny niemagiczny przedmiot we wskazanym miejscu.
Opis przedmiotu należy powiedzieć po łacinie przed inkantacją. Jednocześnie należy trzymać w myślach budowę tego przedmiotu. Dokładność łacińskiego opisu jest odwrotnie proporcjonalna do koniecznej dokładności wyobrażenia. Z tego powodu proste przedmioty łatwiej jest stworzyć.
Przykłady:
Tworzy we wskazanym obszarze ścianę z określonego materiału, która przepuszcza światło.
Tworzy dokładną replikę określonego przedmiotu, który jest opisany we wskazanej książce.
Tworzy magiczny klej.
Tworzy dokładną podobiznę określonego przedmiotu, który jest namalowany na wskazanym obrazie.
Wytwarza na wskazanym obszarze związki chemiczne rozproszone w powietrzu, które po odczuciu zmysłem węchu odtwarzają określony zapach.
Tworzy wir różnych kości zwierzęcych, które formują się w wierny nam zastęp szkieletów wyglądem przypominających ludzkie.
Zazwyczaj składa się z czterech szkieletów - każdy z nich umie władać jednym z czterech powszechnie przyjmowanych żywiołów (ogniem, wodą, ziemią i powietrzem). Po wykonania zadania danego im werbalnie przez rzucającego zaklęcie rozsypują się w pył. W zależności od mocy zaklęcia szkieletów może powstać więcej niż cztery, w taki wypadku niektóre lub wszystkie z żywiołów będą kontrolowane przez więcej niż jeden szkielet.
Należy pamiętać o uważnym i starannym formułowaniu poleceń. Nie należy powierzać im zadań nadto złożonych. Osiągnięte zostaną jedynie przystępne cele. Przykładem niezawiłych zadań może służyć rybołówstwo, w przeciwstawieniu do napisania księgi czarów.
% Jakie są ograniczenia władania żywiołami przez te szkielety?
Inaczej znane jako wampirza pożoga.
Wywołuje we wskazanym miejscu powstanie z ziemi ponad trzymetrowego wampira, który sieje zniszczenie w obrębie o promieniu 2,5 metra od epicentrum.
Opis ruchu:
Tworzy cienką warstwę określonej materii układającą się w wyobrażony rysunek na wskazanym obiekcie.
Wytwarza wiązkę promieniowania alfa określonej grubości z czubka różdżki, która jest skierowana we wskazaną stronę.
Trwa to do czasu zaprzestania zaklęcia.
Wytwarza wiązkę promieniowania beta określonej grubości z czubka różdżki, która jest skierowana we wskazaną stronę.
Trwa to do czasu zaprzestania zaklęcia.